Rooi, skarlakenrooi is jou vaarwelsê kaart
waarmee jy helskerp woorde dolke na my gooi
vuurwarm vlymskerp gifpyle tref my hart
soetsuur vrank jou afskeidsoen waarmee jy my looi
Gebroke, verpletter tot in my gees, rukkend
stroom uit my hartspyn uit vuurwarm trane
soos lopende oop krane
nes ‘n opgebruikte lappop is ek stukkend
Wetend,dis finaal, jy’t jou tasse gepak
en my komkommerkoel vaarwel geroep
my sonder om te blik of bloos gelos op die stoep
waar ek nou sit met afgestorwe liefde op die rak
Sielsverlorend alleen, weggesmyt
hartverskeurend seer in smart gelaat
my geliefde het my lewendig verlaat
ek is hom vir altyd en ewig kwyt.
Daisy op die stoep 